Polynesische talen

Polynesische talen vallen uiteen in twee takken, Tongisch en nucleair Polynesisch. Tongan en Niuean vormen de Tongische tak; al de rest maakt deel uit van de nucleaire Polynesische tak.,> Pukapukan (Pukapuka, noordelijke Cook Eilanden)

de Geschiedenis van classificationEdit

de hedendaagse classificatie van de Polynesische talen begon met bepaalde waarnemingen door Andrew Pawley in 1966, gebaseerd op gedeelde innovaties in de fonologie, vocabulaire en grammatica die aantoonden dat de Oost-Polynesische talen nauwer verwant waren aan het Samoaans dan aan Tongan, waarbij Tongan en zijn verwante niueaanse “Tongisch” en Samoaans en alle andere Polynesische talen van de studie “nucleair Polynesisch”werden genoemd.,Vroeger waren er alleen lexicostatistische studies die duidelijk suggereerden dat een “West-Polynesische” groep bestond uit ten minste Tongaans en Samoaans en dat een “Oost-Polynesische” Groep even ver verwijderd was van zowel Tongaans als Samoaans. Lexicostatistics is een controversieel instrument dat punten in talen kan identificeren waaruit taalkundige relaties kunnen worden afgeleid. Sinds Pawley ‘ s publicatie uit 1966 is het afleiden van de oude relaties van de Polynesische talen voortgekomen uit de meer diagnostische bevindingen van studies die gebruik maken van de vergelijkende methode en de bewijzen van gedeelde innovaties.,in 1967 publiceerde Pawley een andere studie. Het begon het proces om relaties uit Polynesische talen te halen op kleine eilanden in Melanesië, de “Polynesische uitschieters”, wiens talen Pawley in staat was om te traceren naar Oost-Futuna in het geval van die verder naar het zuiden en misschien naar Samoa zelf in het geval van die meer naar het noorden.,met uitzondering van een kleine differentiatie van de Oost-Polynesische boom, pauzeerde de verdere studie bijna twintig jaar totdat Wilson in 1985 een studie van Polynesische prononominale systemen publiceerde, die suggereerde dat er een speciale relatie was tussen de Oost-Polynesische talen en alle andere nucleaire Polynesische talen behalve voor Futunisch, en die extra-Futunische groep de “Ellicaanse talen”noemde., Verder bleek dat Oost-Polynesië meer waarschijnlijk voortgekomen was uit het Eliceese buiten Samoa dan uit Samoa zelf, een verbazingwekkende suggestie gezien de lange aanname van een Samoaans thuisland voor de oorsprong van Oost-Polynesië. Wilson noemde deze nieuwe groep “Ellicean” naar de pre-onafhankelijkheid naam van Tuvalu en presenteerde fijnkorrelig bewijs voor subgroepen binnen die overkoepelende categorie.

Marck, in 2000, was in staat om enige ondersteuning te bieden voor sommige aspecten van Wilson ‘ s Suggestie door middel van vergelijkingen van gedeelde sporadische (onregelmatige, onverwachte) geluidsveranderingen, bijvoorbeeld. ,, Proto-Polynesian and Proto-Nuclear-Polynesian *mafu ‘to heal’ becoming Proto-Ellicean * mafo. Dit werd mogelijk gemaakt door het enorme Polynesische taal vergelijkend lexicon (“Pollex” – met reconstructies) van Biggs en Clark.,

ondanks het relatief lage aantal Polynesische talen en de relatieve overvloed aan gegevens die al over veel van deze talen beschikbaar zijn, werd de vergelijkende methode vaak gereduceerd tot vergelijkingen van woordenschat, gedeelde sporadische klankveranderingen en, zoals Wilson in 1985 had gedaan, vergelijking van voornominale systemen, wat misschien het tweede meest beschreven aspect is van “minder belangrijke” talen die vaak voor vergelijking beschikbaar zijn na de lexicostatistische lijsten., Wilson heeft een nieuw werk dat verder bewijs levert van fijnkorrelige subgroepen binnen Ellicean en een beschouwing van ander recent werk over de kwestie van Ellicean Interne Betrekkingen. Wilson ‘ s nieuwe werk brengt de zaak naar de geschatte grenzen van de huidige beschikbare gegevens, met inbegrip van veel gegevens onbekend voor de meeste andere onderzoekers.

terugkomend op de lexicostatistiek moet worden benadrukt dat de methode niet optimaal gebruik maakt van de korte woordenlijsten van 100 of 200 woorden., Dyens enorme lexicostatistische studie van Austronesisch toonde bijvoorbeeld veel (lexicostatistische) diversiteit in de Austronesische talen van de westerse Melanesië. Dit was soms vergelijkbaar met de lexicostatistische afstand van Taiwan Austronesische talen van andere Austronesische waaronder Taiwan Austronesische talen van elkaar (Taiwan nu definitief bekend als het thuisland van de taalfamilie zelf)., Maar de lage lexicostatistical overeenkomst van veel Westerse Melanesische Oceanische talen met andere Oceanische Austronesische kan gemakkelijk worden afgedaan als weinig subgrouping belang omdat deze talen zijn toch vol van diagnostische innovaties van de Oceanische Austronesische in hun sound systemen en woordenschat, waaronder veel Oceanische lexicale innovaties vinden in de 100 en 200 lexicostatistical woordenlijsten (en de dodelijke dwingend bewijs op van de gedeelde fonologische innovaties van deze lage scores van groepen met alle andere Oceanische Austronesische)., De West oceanische Melanesische “diversiteit” van lexicostatistische studies was nooit van enig belang in termen van het toekennen van een speciale tijddiepte of subgroepbetekenis aan het. Het zijn gewoon talen met versneld verlies van woordenschat, soms, in het geval van de West-oceanische, omdat het gaat om bepaalde meer oude volkeren van de regio verschuiven naar oceanische spraak na Oceanisch-sprekende volkeren aangekomen.,

interne correspondentiesedit

deels omdat Polynesische talen relatief recent van elkaar zijn opgesplitst, blijven veel woorden in deze talen vergelijkbaar met overeenkomstige woorden in andere talen. De tabel hieronder toont dit aan met de woorden voor ‘hemel’, ‘Noordenwind’, ‘vrouw’, ‘huis’ en ‘ouder’ in een representatieve selectie van talen: Tongan; Niuean; Samoan; Sikaiana; Takuu; Rapanui taal; Tahitiaan; Cook Islands Māori (Rarotongan); Māori; North Marquesan; South Marquesan; Hawaiian en Mangarevan.,

overeenkomsten in de basisvocabulaire kunnen sprekers van verschillende eilandgroepen in staat stellen om een aanzienlijke mate van begrip van elkaars spraak te bereiken. Wanneer een bepaalde taal onverwacht grote divergentie in woordenschat vertoont, kan dit het gevolg zijn van een taboesituatie om naam te vermijden-zie voorbeelden in Tahitiaans, waar dit vaak is gebeurd.

veel Polynesische talen zijn sterk beïnvloed door de Europese kolonisatie. Zowel Maori als Hawaiian, bijvoorbeeld, hebben veel sprekers verloren aan het Engels,en pas sinds de jaren 1990 hebben ze weer in populariteit.