Russische keizerin die regeerde van 1741 tot 1761 in een regering gekenmerkt door de voortdurende ontwikkeling van Rusland als een belangrijke macht en een versnelling van de Westernisering. Naamvariaties: Elizabeth I van Rusland; Elizaveta; Yelizaveta. Uitspraak: Pa-TROV-na. Geboren Elizabeth Petrovna op 7 December 1709 (data zijn volgens de Juliaanse kalender, in gebruik in het Keizerlijk Rusland, dat was 12 dagen achter de Georgische kalender) in Kolomenskoye bij Moskou, Rusland; overleden in St., Petersburg, Rusland, op 25 December 1762; dochter van Peter I De Grote (1672-1725), tsaar van Rusland (r. 1682-1725), en Marta Skovoronski of Skavronska (later keizerin Catharina I, 1684-1727); opgeleid door tutoren, maar slechts oppervlakkig en informeel; waarschijnlijk in het geheim trouwde Aleksei Razumovsky, in 1742 of 1744; geen kinderen.
woonde in Moskou en St., – Petersburg tijdens haar jonge jaren; overgeleverd aan de zorg en opvoeding van de Keizerin-Weduwe van Ivan V; genoemd naar de Allerhoogste Privy Council in het testament van Catharina I (1727); gepasseerd voor de troon, trok zich terug in de self-ballingschap van haar nalatenschap (1729); led een staatsgreep tegen de Regent Anna Leopoldovna (1741); verslagen Zweden (1743); opgericht Moskou Universiteit (1755); tegen Pruisen in de zevenjarige Oorlog (1756).”Time to get up, sister,” fluisterde Elizabeth Petrovna toen ze regent Anna Leopoldovna wakker schudde uit haar slaap in de nacht van 24-25 November 1741., Met deze woorden en de hulp van Russische bojaren en leden van het leger ontevreden over de Duitse overheersing aan het Hof van de jonge tsaar Ivan VI, voerde Elizabeth Petrovna een bloedeloze staatsgreep uit en installeerde zichzelf als keizerin van Rusland.Elizabeth Petrovna, dochter van Peter I de grote en zijn vrouw Marta Skovoronski (later keizerin Catharina I ), werd geboren in Kolomenskoje, nabij Moskou, op 7 December 1709. Maar Marta was Peters tweede vrouw en hij trouwde pas drie jaar na de aankomst van hun dochter met haar., Hoewel Petrus Elisabeth onmiddellijk herkende, en ze later werd gelegitimeerd, achtervolgde haar onwettige geboorte zowel haar huwelijksvooruitzichten als haar aanspraken op de Russische troon. Elizabeth groeide op met zekerheid en liefde van haar ouders die haar ook voorzien van religieuze begeleiding. Ze had verpleegsters uit Karelië en Rusland en een gouvernante uit Frankrijk die haar een vroege waardering gaven voor zowel de westerse cultuur als de Russische tradities. Het meisje met blauwe ogen en blond haar was vrolijk, energiek, sierlijk en aantrekkelijk.Elizabeth werd op 28 januari 1722 door haar vader meerderjarig verklaard., Op haar vijftiende was ze een mooie jonge vrouw en veel kleine prinsen van Europa waren geïnteresseerd in het huwelijk met haar. Haar vader wilde haar trouwen met de jonge Lodewijk XV van Frankrijk en reisde zelfs zonder succes naar Parijs in 1717. Ondanks haar opmerkelijke schoonheid, elegantie en vloeiend Frans en Duits, creëerde Elizabeth ‘ s buitenechtelijkheid een gevoeligheid bij alle belangrijke hoven van Europa. Na de dood van Petrus in 1725 faalde haar moeder, nu keizerin Catharina, in een tweede poging om het huwelijkscontract met de Franse koning te sluiten., Elisabeth ’s huwelijksperspectieven bereikten zo’ n wanhoop dat er uiteindelijk een verloving werd geregeld met Karl, prins-bisschop van Lübeck. Zowel Elizabeth als haar moeder keurde Karl goed, maar hij stierf aan de pokken voor de trouwdag. Er waren geen verdere pogingen om een aanvaardbaar huwelijk voor de 17-jarige te verzekeren. Elizabeth troostte zichzelf door zaken buiten het huwelijk te hebben.,Catharina ’s korte regering werd gekenmerkt door haar desinteresse in de zaken van de absolutistische regering en haar vertrouwen op de ambitieuze Prins Aleksandr Mensjikov’ s overheersing van de nieuw opgerichte Opperste Kroonraad. Catharina was vriendelijk en had interesse in Elisabeth en haar enige andere overlevende kind, Anne Petrovna . Voordat Catharina in 1727 stierf, instrueerde ze in het testament dat Elizabeth en Anne gelijke verdeling van haar persoonlijke bezittingen kregen en beiden moesten worden benoemd tot primaire leden van de Raad die het regentschap was voor haar opvolger, de jeugdige Tsaar Peter II (r., 1727-1730), kleinzoon van Peter de grote. Mensjikov en de andere leden van de Raad negeerden het testament en negeerden de positie van de twee zusters als erfgenamen van Petrus indien hij in Testament zou sterven. Anne trouwde met Karel Frederik van Holstein en ging op zijn landgoed in Sleeswijk-Holstein-Gottorp wonen, waar ze kort na de geboorte in 1728 zou sterven aan de toekomstige Peter III (r. 1761-1762). Elizabeth, die twee landgoederen en het huis in Tsarskoe Seloe had geërfd, trok zich terug om te jagen en hawking op haar landelijke landgoed., Met haar schamele inkomen onderhield ze een huishoudelijke staf, maar besteedde haar tijd aan het nastreven van plezier. Ze danste en zong volksliederen met lokale boeren en raakte betrokken bij pages of lokale jonge mannen.de Raad, nu gedomineerd door de familie Dolgoruky, zag Elizabeth niet langer als een bedreiging en nodigde haar uit voor het Hof. Bekend als een mode leider, zette ze haar zorgeloze leven door het bijwonen van ballen en beer-aas evenementen; ze ook vaak gejaagd met haar neef, de jonge tsaar., Ze gedroeg zich schandelijk, schepte openlijk op over haar tevredenheid met de liefde, wees een kans om Ivan Dolgoruky te trouwen af omdat het haar vrijheid en keuze van minnaars zou beperken, en werd gezien als een persoon van geen politiek belang.net als Mozes was Elizabeth gekomen om Rusland te bevrijden uit de nacht van Egyptische dienstbaarheid; net als Noach had ze Rusland gered van een buitenaardse zondvloed.
—Michail V. Lomonosov
begin 1730 stierf Peter II kort voor zijn kroning., Volgens Catharina ‘ s testament had Elizabeth tot keizerin van Rusland moeten worden uitgeroepen. Toen ze werd overgeslagen voor haar nicht, Anna van Koerland, die keizerin Anna Ivanovna werd (1693-1740), weigerde Elisabeth om haar rechtmatige aanspraak op te eisen, deels uit angst en deels uit haar afkeer van macht, protocol en verantwoordelijkheid. Op dat moment was Elisabeth erg gehecht aan haar minnaar, Aleksej Shubin, en ze bleef afwezig aan het Hof. Jaloers op haar mooie en populaire nicht, liet Anna Ivanovna Sjoebin arresteren en verbannen en overwoog Elisabeth naar een klooster te sturen., Elizabeth werd gevolgd door Anna ‘ s spionnen en gedwongen om politiek discreet te zijn. Eenzaam en gedesillusioneerd werd Elizabeth verliefd op een lid van het hofkapelkoor, Alexei Razumovsky. Anna Ivanovna eiste uiteindelijk van Elisabeth een eed van trouw af te leggen en verwelkomde haar aan het Hof. Ervan overtuigd dat Elizabeth en Razumovsky geen bedreiging vormen, laat ze hen eindelijk met rust. Hoewel het leek dat Elizabeth haar leven verspilde tijdens de jaren 1730, maakte ze vriendschappen en legde contacten tussen edelen en soldaten die nuttig zouden zijn voor haar toekomstige politieke ambities.,Anna Ivanovna ‘ s Hof werd gedomineerd door verschillende Duitse edelen die ofwel restanten waren van het Hof van Peter de grote of haar vergezelden vanuit haar Hertogdom Koerland. De belangrijkste figuren in haar regime waren Graaf Ernst Johann Biron, Graaf Burkhard Christoph von Münnich en graaf Andrei I. Ostermann. Ze had een hekel aan het idee van Elisabeth als haar mogelijke opvolger, en gaf de voorkeur aan de zoon van haar nicht Anna Leopoldovna, die was getrouwd met Prins Anton Oelrich van Brunswijk; hun huwelijk had Ivan in 1740 voortgebracht. Anna Ivanovna wees Ivan aan als haar opvolger met Anna Leopoldovna als regent., Voor haar dood veranderde de keizerin echter het regentschap van Anna in haar oude favoriet Ernst Biron, haar secretaresse en minnaar, die zich als de opmerkelijke persoon aan haar hof had ontpopt. Elisabeth behield haar Afstand en behield een schijn van desinteresse in de paleis intriges.na de dood van Anna Ivanovna werd Ivan VI tsaar, de laatste van de farcische opvolgers van Peter de grote. Drie weken na het regentschap werd Biron, die het slechtst met Münnich, Ostermann, Ulrich en Anna Leopoldovna had, omvergeworpen en verbannen naar Siberië., Anna Leopoldovna werd regent en de Duitse factie zette hun interne strijd voor rijkdom en macht voort. Onenigheid onder de Duitsers verzwakte het regentschap en creëerde een onvrede onder de Russische bewakers, vooral na het uitbreken van een impopulaire oorlog met Zweden. De Russische hoop op verandering was gericht op de dochter van Peter de grote, Elizabeth Petrovna. De Franse en Zweedse ambassadeurs waren ongelukkig met de banden van het regentschap met Pruisen en begonnen met Elisabeth te intrigeren via haar goede vriend, Dr.Armand Lestocq., Hoewel ze nog steeds terughoudend was om een staatsgreep te leiden, werd Elizabeth uiteindelijk overgehaald door haar intieme vrienden en officieren in de bewakers om de opstand te leiden.Anne Petrovna (1708-1728) in de vroege uren van 25 November 1741 verscheen Elizabeth met een kruis en een harnas in de kazerne van de Preobrazhensky Guards. Aan het hoofd van enkele honderden wachters en haar kleine groep samenzweerders, rukte ze op naar het Winterpaleis, waar de wachters bloedloos werden gevangen genomen of zich bij de samenzweerders aansloten., Elisabeth leidde haar opstandelingen naar de slaapkamer van Anna Leopoldovna, waar ze ontdekte dat de regent sliep met haar Duitse minnaar, Julia Mengden . Met sneeuw druipend van haar cape, Elizabeth schudde Anna bij de schouder en fluisterde haar wakeup call. Ivan VI, Ulrich, Ostermann, Münnich en andere hoge ambtenaren werden in andere delen van het paleis gearresteerd., Ostermann en Münnich werden verbannen naar Siberië, Anna Leopoldovna en Oelrich werden verbannen naar de provincies, en de jonge tsaar werd naar een kerker gestuurd, waar hij opgroeide tot volwassenheid om vermoord te worden om opportunistische complotten voor zijn herstel aan de macht te voorkomen.Elizabeth Petrovna was een 32-jarige vrouw toen ze de troon besteeg. Haar onderdanen accepteerden haar met een zucht van opluchting omdat het een einde maakte aan de verachtelijke periode van Duitse overheersing. Elisabeth was niet goed opgeleid en slecht opgeleid om te regeren, maar haar vurige patriottisme en afkeer van oorlog maakte haar geliefd bij het volk., De Zweedse Oorlog werd beëindigd in 1743 met Rusland verwerven van een aantal gebieden in het zuiden van Finland. Elisabeth schafte snel het systeem van de hoogste Kroonraad van de regering af dat door haar voorgangers was begonnen en herstelde formeel de Senaat in dezelfde rol die door haar vader was gecreëerd. Dit was slechts een nominale hervorming omdat ze eigenlijk het land regeerde door haar eigen Kanselarij. Hoewel haar heerschappij over het algemeen wordt gekenmerkt als een terugkeer naar de tradities en principes van Peter de grote, schafte ze in feite veel van zijn belangrijke hervormingen af., Bijvoorbeeld, de mogelijkheid voor lagere klassen om nobele rangen te bereiken door staatsdienst werd beëindigd door Elizabeth, en ze ontmoette regelmatig “Her Majesty ‘ s Chancery” die de regering administratie en financiële zaken beheerde.de gebeurtenissen van November 1741 leidden niet alleen tot een nieuwe heerser, maar ook tot een nieuwe groep Russische leiders. Elizabeth bevorderde veel van haar vrienden en verhief andere capabele mannen tot leidinggevende posities., Belangrijke figuren tijdens Elisabet ‘ s regering waren onder andere Graaf Michael Voronstov en graaf Aleksej Bestuzjev-Rjumin, die uitstekend waren in buitenlandse politiek; Alexander Sjoevalov, voorzitter van de geheime Kanselarij; Peter Sjoevalov, hoofd van de geheime politie; Ivan Sjoevalov, hoofd van de kunstacademie; en haar naaste adviseur Aleksej Razumovski, die eerder morganatisch getrouwd was geweest met de keizerin. Cyril Razumovsky, de jongere broer van Aleksej, bekleedde verschillende hoge functies, waaronder die van veldmaarschalk., De Dolgoroeki en Golitsyn families, vervolgd tijdens de Duitse tijd, werden hersteld naar hun vroegere status en eminentie in de Russische adel.tijdens Elizabeth ‘ s bewind was er een lichte toename van de Franse invloed. Dit was deels een reactie op de steun van Frankrijk voor de troonsbestijging van Elisabeth, maar was vooral een reactie op de Duitse starheid aan het Hof. Elizabeth legde een grotere nadruk op kunst, filosofie en literatuur, vooral de Franse cultuur, in plaats van de technologie en ambachten benadrukt tijdens de Westernisering van Peter de grote., Ze was erg geïnteresseerd in culturele zaken. In 1755 stichtte Elisabeth in opdracht van Ivan Shuvalov de Universiteit van Moskou. Omdat zij en Sjuvalov vurig van opera, ballet en theater hielden, richtten zij in 1757 de Keizerlijke Academie voor Schone Kunsten op. Fedor Volkov opende een theater in St.Petersburg dat, onder Elizabeth ‘ s patronage, werd een nationale instelling. Tijdens haar bewind werd St. Petersburg een centrum van architectonische pracht., Franse en Italiaanse architecten, met name Bartolomeo Rastrelli, bouwden en verbeterden voor de keizerin de prachtige paleizen van Peterhof, Tsarskoe Seloe en het Winterpaleis. Rastrelli ontwierp ook het sierlijke Smolnyi klooster en vele kleine paleizen voor prominente bojaarsfamilies.de literatuur boekte ook grote vooruitgang tijdens het bewind van Elizabeth. Toen Cyril Razumovsky terugkeerde naar Rusland van zijn studie in West-Europa, benoemde Elizabeth hem tot voorzitter van de Academie van Wetenschappen., Hij legde meer nadruk op de kunsten, die eerder alleen was aangeboden aan studenten ongeschikt voor de Wetenschappen, en startte het eerste maandblad gedrukt in Rusland. Razoemovski was ook de beschermheer van Vasili Adadurov die het eerste Russische grammaticaboek schreef, en de Russische geschiedenis van Vasili Tatisjev werd postuum gepubliceerd in Sint-Petersburg. Het grootste talent uit Elizabeth ‘ s literaire mecenaat was Mikhail Lomonosov, de zoon van een visser die naar St., Petersburg tijdens het bewind van Anna Ivanovna en groeide, tijdens Elisabets bewind, uit tot een van de grootste geleerden in de Russische geschiedenis. Hij produceerde een nieuwe poëziestijl en beheerste diverse studies als geologie, meteorologie en natuurkunde. Vasili Trediakovski vertaalde in 1766 Fenelons Télémaque, die de hexameter voor het eerst introduceerde in Russische poëzie. Aleksandr Sumarokov was de eerste Russische professionele auteur die nationale onderwerpen koos voor zijn toneelstukken., Hij introduceerde Shakespeare bij het Russische volk met zijn bewerking van Hamlet, en het was als toeschouwer bij zijn toneelstuk Chorev dat Elizabeth verliefd werd op Nikita Beketov, die de hoofdrol speelde.toen Elizabeth op de troon kwam, had ze zich onmiddellijk gerealiseerd dat het Russische wetboek, voor het laatst herzien in 1644 door Tsaar Alexis I (r. 1645-1676), uitgebreide veranderingen nodig had. Ze gaf deze verantwoordelijkheid aan Michael Voronstov en Peter Shuvalov die trachtten het rechtssysteem te hervormen., Hoewel het werk van Sjoevalovs Commissie over de Wetcode uitstekende vooruitgang boekte, werden de codes pas voltooid tijdens het bewind van Catharina II De Grote . Onder Elizabeths bewind bleven de lijfeigenen en boeren hun weinige overgebleven rechten verliezen. Lijfeigenen konden niet langer trouwen met een persoon van een ander landgoed zonder toestemming van zijn eigenaar, en in 1760 vaardigde Elisabeth een edict uit dat bojaren de macht gaf om boeren naar Siberië te deporteren. Dit leidde tot massale aantallen boeren en lijfeigenen die naar de grenzen vluchtten., Het beleid resulteerde ook in ernstige boerenopstanden die gewelddadig werden onderdrukt in de Oeral of Bashkir regio ‘ s. Elisabeth trachtte de strafwetten te vermenselijken, en tot ongenoegen van haar ministers verving ze elke doodvonnis die door de rechtbanken werd uitgesproken.tijdens de eerste 15 jaar van Elizabeths regering was Rusland in vrede. Tegelijkertijd groeide het prestige van Rusland als Europese macht onder leiding van Bestuzhev-Ryumin, die het totale vertrouwen van Elizabeth genoot en Rusland leidde langs een Pro-Oostenrijkse en anti-Pruisische buitenlandse politiek., Maar in 1756 vereerde Elisabeth met tegenzin de Oostenrijks-Russische Alliantie van 1746 door zich aan te sluiten bij de Europese coalitie tegen de Pruisen van Frederik II de grote. Russische troepen vielen Oost-Pruisen binnen in 1757, wonnen de beslissende slag bij Kunersdorf in 1759 en bereikten Berlijn in 1760. Pruisen zou worden gered door politieke verdeeldheid onder de bondgenoten van Elisabeth en haar dood, wat zou resulteren in haar opvolger die Rusland uit de oorlog zou terugtrekken.Elizabeth ‘ s regering werd gekenmerkt door een spannend en prachtig Hof, met westerse cultuur, mode, stijlen en seculiere waarden., Hoewel ze oprecht geïnteresseerd was in alle aspecten van de staat, liet ze de details en het beheer van haar beleid meestal over aan zeer capabele ministers en adviseurs. Ze bleef genieten van het gezelschap van gewone soldaten en boerinnen, ze hield van de promenades aan het Hof en spendeerde verbazingwekkende sommen aan haar garderobe die meer dan 15.000 jurken bevatte. Ze was toegewijd aan de Russisch-Orthodoxe Kerk en miste nooit de zondagsmis. De keizerin nam bedevaarten naar haar favoriete kloosters en ondersteunde een krachtig missieprogramma in alle gebieden van haar rijk., Hoewel ze zich inspande om de verdeling van de rijkdom van de kerk te verbeteren en om het literaire niveau van de geestelijkheid te verbeteren, had ze zeer beperkt succes op die gebieden.Elizabeth had geen kinderen en kort na haar troonsbestijging had ze haar neef Peter aangewezen als haar opvolger. Hij was de zoon van Elisabeth ‘ s oudere zus Anne Petrovna en de hertog van Holstein. Kort na zijn geboorte en de dood van zijn ouders, de jonge jongen, die werd beschouwd als een erfgenaam van de Zweedse troon, werd Zweeds onderwezen en opgevoed als een Lutheraan., In 1742 bracht Elisabeth hem naar Rusland, kroonde hem tot groothertog en vereiste zijn bekering tot de Russisch-Orthodoxe Kerk. In overeenstemming met haar adviseurs huwde Elisabeth de 17-jarige Peter in 1745 met Sophia Augusta Frederika, later gedoopt Catharina (later bekend als Catharina de grote). Petrus verafschuwde dit hele proces en aanvaardde Bijna twee decennia lang de beslissingen van Elisabeth, terwijl hij vrijwel haar rivaal, Frederik de grote, aanbad.met haar schoonheid en jeugd achter zich, ging Elizabeth Petrovna een periode van depressie in., Ze kwam aan, trainde zelden en begon te twijfelen aan haar eigen prestaties als keizerin. Na 1749 leed ze aan astma, koliek, waterzucht en constipatie. Beroertes in 1756 en 1759 lieten haar nauwelijks in staat om te lopen. Op 12 December 1761 kreeg ze koorts en begon haar mond te bloeden. Ze herstelde genoeg om decreten te ondertekenen vijf dagen later het verlagen van zout belastingen en het verlenen van amnestie voor fiscale overtreders. Op 22 December kreeg ze een terugval, waarbij ze flauwviel, spraakproblemen had en dacht. Ze overleed op 52-jarige leeftijd op 25 December 1761.
bronnen:
Bain, R. Nisbet., De dochter van Peter de grote. Westminster: Constable, 1899.
Coughlan, Robert. Elizabeth en Catherine: Empresses of All the Russias. NY: Putnam, 1974.
Longworth, Philip. De drie Empresses: Catharina I, Anne en Elizabeth van Rusland. NY: Holt, Rinehart and Winston, 1972.
Rice, Tamara Talbot. Elizabeth: keizerin van Rusland. NY: Praeger, 1970.
Wieczynski, Joseph L., ed. De moderne Encyclopedie van de Russische en Sovjetgeschiedenis. Gulf Breeze, FL: Academic International Press, 1976.
voorgestelde lezing:
Bain, Nisbet. Peter III: keizer van Rusland., Westminster: Constable, 1902.
–. De leerlingen van Peter de grote: Een geschiedenis van het Russische hof en rijk van 1697 tot 1740. London: Constable, 1897.
Kaus, Gina. Het portret van een keizerin. Vertaald door June Head. NY: Viking, 1935.
Kluyuchevsky, V. O. A History of Russia. Vol. 4. Vertaald door C. J. Hogarth. NY: Russell & Russell, 1960.
Marsden, Christopher. Palmyra van het Noorden: De eerste dagen van St. Petersburg. London: Faber, 1942.
Morfill, W. R., Een geschiedenis van Rusland vanaf de geboorte van Peter de grote tot de dood van Alexander II. London: Methuen, 1902.
collecties:
Orders of Empress Elizabeth, Iazykov Collection, 1613-1936, Department of Special Collections, University of California, Davis.Phillip E. Koerper, hoogleraar Geschiedenis, Jacksonville State University, Jacksonville, Alabama