we willen dat ons schrijven echt aanvoelt, en dat we ons verbinden met onze lezers tot het punt waarop ze onze woorden in hun hoofd kunnen visualiseren. Een geweldige manier om te leren verbinding te maken met lezers door te schrijven is door het verschil te begrijpen tussen concrete en abstracte details. Een concreet detail of beeld zal helpen uw lezers te betrekken door hen te krijgen om een visueel beeld van uw schrijven in hun eigen gedachten te creëren.
concreet Versus Abstract., Een concreet detail / beeld is er een die is gebaseerd op een tastbaar idee, voorbeeld en/of beschrijving; een concreet detail wordt soms aangeduid als een specifiek detail en vaak is het ook een zintuiglijk detail. Een abstract detail / beeld heeft taal en voorbeelden die conceptueel zijn en meerdere interpretaties hebben.
beton: de plant borstelde nauwelijks de onderkant van mijn knie; zijn bloem was zo breed als mijn gezicht, en zijn stengel zo dik als mijn pink. Abstract: de plant was groot, de stengel was dik en de bloem had een schoonheid die me aan liefde deed denken.,
het concrete voorbeeld is voor de lezer gemakkelijk te visualiseren, en biedt meer informatie om aan vast te grijpen. Het abstracte voorbeeld geeft minder informatie en is enigszins vaag. Een schoonheid als liefde? Wat is een schoonheid als liefde?
het concrete voorbeeld brengt de lezer in het verhaal door hen te voorzien van relateerbare, tastbare en echte beelden die hen bezig houdt. In verhalend schrijven, in poëzie, journalistiek-noem maar op — zullen concrete en specifieke details je lezer zin geven om te lezen. Plus, ze zullen zich herinneren wat je schreef, omdat je taal zo uniek was., Met behulp van wat u denkt is de juiste een mix van concrete en abstracte details zal u helpen uw schrijfstem te ontwikkelen. Door het verschil tussen de twee te begrijpen, kun je de zinnen die je schrijft variëren, en weloverwogen keuzes maken over welke details je wilt gebruiken en wanneer.,stap in de douche van zijn appartement met één slaapkamer stel je zijn kinderbad voor met water kralen op de gele zijkanten hij doucht snel, draaiend zijn kalende haar met watermeloen shampoo hij ontwijkt de laatste ijskoude druppels en wikkelt een handdoek om zijn midden hij wrijft de mist van de spiegel hij buigt ernaar fluistert Ik ben God dan wrijft de druppels weg die over zijn benen lopen met zijn handdoek blauw baddoek trekt aan een fris paar Boxers dan zijn oude pak pakt hij een kop koffie op zijn weg naar buiten en stapt in de metro van New York.,elke stoel is bezet dus hij staat en houdt de geel geschilderde rail vast de miljoen andere stootende ruiters zien om hem heen –
– duwen in hem
– elbowing de zachte delen van hem
niet wetende dat hij god is
omdat hij dat niet is.